เสื้อผ้าและเครื่องแต่งกายที่เราเห็นกันอยู่บนท้องถนน หรือ บน Runway หลาย ๆ ชิ้นนั้น มีที่มาที่ไปที่คุณอาจคาดไม่ถึง ยกตัวอย่างเช่น กางเกงยีนส์ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของ Luxury Brand ณ ปัจจุบันนั้น เริ่มต้นด้วยการเป็นกางเกงที่ตัดเย็บจากผ้าใบเต็นท์เพื่อคนงานในเหมืองแร่ฝากฝั่งสหรัฐอเมริกาตะวันตก รวมไปถึง Flares Trousers หรือ กางเกง ขากระดิ่ง ที่เคยโด่งดังในช่วงยุค 1960s-1970s ที่พวกเราเคยเห็นผ่านหูผ่านมามาโดยตลอด วันนี้ MenDetails จะพาทุกท่านมารู้จักที่มาที่ไปของกางเกงทรงนี้ ที่กำลังกลายเป็นกระแสในกลุ่มสาว ๆ รวมถึงหนุ่มบางท่าน ณ ปัจจุบันกันครับ
สไตล์ที่เริ่มต้นมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1817
ต้องเรียกว่าเป็นสไตล์ที่มีจุดเริ่มต้นมาอย่างยาวนาน กับกางเกงปลายขาบาน ซึ่งมีรูปร่างหน้าตาคล้าย ๆ กับกระดิ่ง ทำให้กางเกงสไตล์ดีถูกเรียกว่า Bell Bottoms หรือ Flares Trousers โดยเริ่มต้นจากทหารเรือชนชาติอเมริกัน หยิบมาใส่เนื่องจากในสมัยนั้น ยังไม่มีการกำหนดกฏเกณฑ์การแต่งตัวอย่างชัดเจนมากนัก และในเวลาต่อมา ทหารเรือชาวอังกฤษก็ได้ลอกสไตล์การแต่งตัวดังกล่าวมาเป็นเครื่องแบบทหารเรือในช่วงกลางของยุค 1900s โดยกางเกงปลายขาบานดังกล่าวนั้น ถือเป็น Function ให้กับทหารเรือที่ต้องการพับกางเกงขึ้นอย่างรวดเร็วนั่นเอง
โด่งดังในยุค 1960s-1970s
ในช่วงยุค 1960s ถือเป็นยุคที่ทุกเพศทุกวัย เริ่มต้นหันมาใส่กางเกงขากระดิ่งกันมากขึ้น จับคู่เข้ากับรองเท้า Cuban Heels / Chelsea Boots แต่ยุคที่สร้างกระแสได้เป็นอย่างยิ่ง ต้องยกให้การใส่ขึ้นแสดง Concert ของ Mick Jagger / James Brown และ Jimi Hendrix เป็นที่จุดประกายให้กับสไตล์ดังกล่าวอย่างหยุดไม่อยู่ จนมีรูปแบบความกว้างที่หลากหลายมากขึ้นนอกจาก Bell Bottoms แล้ว จะมีทรง Loon Pants และ Elephant Bell ที่ผลิตจากผ้า Denim ปรากฏอยู่ในช่วงดังกล่าว
หลังจากกระแสของ Bell Bottoms หรือ กางเกง ขากระดิ่ง เป็นที่สนใจในวงกว้าง ทำให้ผู้ชายหลาย ๆ ท่าน เลือกที่จะหยิบเอาสไตล์ดังกล่าวมาลองแต่งตัวดู ตั้งแต่ชนชั้นแรงงาน ไปจนถึงกลุ่มชนชั้นกลาง และไล่ต่อไปยังกลุ่มคนที่มีชื่อเสียงในสังคมในเวลาต่อมา เรียกได้ว่าในช่วงยุค 1970s ถือเป็นยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของกางเกงทรงนี้ และจากไปอย่างรวดเร็ว เหมือนเป็นเพียงกระแส Fashion ที่ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป
กลับมาในรูปแบบ Bootcut
ในช่วงปี 1990s ถือเป็นการกลับมาของ กางเกง ขากระดิ่ง อีกครั้ง แต่รอบนี้ไม่ได้มีปลายขาที่กว้างอย่างในช่วงยุค 1970s อีกต่อไป แถมลดความสูงของ Rise ตัดช่วงต้นขาให้ Slim ขึ้น ปลายขาบานออกเล็กน้อย แต่พอก้าวเข้าสู่ช่วงต้นของยุค 2000s กางเกงทรง Slim Fit / Skinny ได้รับความนิยมอย่างมาก ทำให้ทรง Bootcut ไม่เป็นที่ต้องตาต้องใจ ทำให้สไตล์ดังกล่าว กลายเป็นเพียง Option ในวงการ Fashion ซึ่งมีรากฐานมาจาก Coco Chanel ในยุค 1920s กับกางเกงที่มีชื่อว่า Yacht Pants
ในยุคที่กระแสการแต่งตัว มีการเปลี่ยนแปลงค่อนข้างสูง สื่อหลากหลายสำนัก ต่างให้ความเห็นที่ใกล้เคียงกันว่า Bell Bottoms จะกลายเป็นคลื่นลูกใหม่ให้กับวงการ Fashion ทว่า กระแสดังกล่าวก็ยังไม่ได้ก่อร่างสร้างตัวให้เป้นที่จดจำในวงกว้างได้อย่างน่าสนใจเท่าที่ควร (ถึงแม้จะมี Hedi Slimane เป็นผู้ผลักดันผ่านแบรนด์ Celine ก็ตาม) ซึ่งในช่วงหลายปีที่ผ่านมา กระแสการใส่กางเกงทรงใหญ่ ขาโตแบบ Ballon Pants กลายเป็นที่ต้องการมากขึ้นในตลาด และยังไม่มีท่าทีว่าจะลดลงแต่อย่างใด
อย่างไรก็ดี Bell Bottoms ถือเป็นอีกหนึ่งสไตล์อันแสนโด่งดังในช่วงยุค Hippie จนถึงขั้นมีการตัดปลายขากางเกงและต่อเติมความกว้างด้วยผ้าชนิดอื่นเข้ามาในยุค 1970s เลยทีเดียว และถือเป็นกระแสที่ ผู้ชายไทยเอง รับมาเต็ม ๆ ในยุคสมัยนั้นด้วยเช่นกัน หากลองสอบถามคนรุ่นพ่อ ก็จะเห็นว่า ผู้ชายที่มาเดินเล่น ณ สยามสแควร์ในสมัยก่อนนั้น นิยมชมชอบการใส่ กางเกง ขากระดิ่ง เป็นอย่างยิ่ง แล้วคุณล่ะ ชอบกางเกงแบบไหน?