ผู้ชายบางคนปล่อยปละละเลยและไม่รับผิดชอบจนเป็นนิสัย อาจเพราะความขี้เกียจส่วนตัว หรือบางคนมีคนรับใช้มาตั้งแต่เด็ก และใช้ชีวิตอย่างสะดวกสบายมาตลอด กินข้าวเสร็จก็วางจานไว้ เดี๋ยวก็มีคนมาเก็บไปล้าง หรือถังขยะเต็มก็วางขยะไว้ข้างๆถังก่อน เดี๋ยวก็มีคนมาเก็บมาเคลียร์ให้เอง แต่ถ้าคุณไม่ใช่ผู้ชายที่ “มีชีวิตสบาย” ขนาดนั้น การปล่อยจานกินข้าวทิ้งไว้ หรือกองขยะเก็บไว้ก่อน อาจทำให้บ้านหรือคอนโดที่เราอยู่นั้น “รกเป็นรังหนู” ได้ในเวลาอันรวดเร็ว
“เดี๋ยวค่อยทำก็ได้”
ประโยคสั้นๆ หนึ่งประโยคที่ทำให้ห้องของเราสกปรกรกรุงรัง ลามไปจนทำให้ชีวิตของเรายุ่งวุ่นวาย นั่นก็คือประโยคที่เราบอกกับตัวเองว่า “เดี๋ยวค่อยทำก็ได้” ผู้ชายที่ท่องคำนี้จนขึ้นใจ จะหาเหตุผลสารพัดมาสนับสนุนตัวเอง เช่น มีงานอื่นเร่งด่วน, มีรายการทีวีต้องรีบไปดู, ฟุตบอลกำลังจะมา ฯลฯ แล้วแต่จะสรรหามาเผื่อผลักภารกิจข้างหน้าเอาไว้ก่อน ลงท้ายสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ทำทันที ก็ยังคงไม่ได้รับการจัดการต่อไปอยู่นั่นเอง
“ถ้าเราไม่ทำ แล้วให้ใครทำ?”
ลองปรับวิธีคิดแค่นิดเดียว เปลี่ยนจากคำว่า “เดี๋ยวค่อยทำก็ได้” แล้วลองคิดว่า ถ้าตอนนี้เราไม่ทำให้เสร็จเรียบร้อย อย่างไรเสียเราก็ต้องกลับมาทำให้เรียบร้อยอยู่ดี ทำไมไม่จัดการทำมันให้จบๆ แล้วค่อยไปทำอย่างอื่นให้สบายใจล่ะ? แนวคิดแบบนี้จะดึงให้เราฉุกคิดขึ้นได้ว่า เราไม่อาจผลักความรับผิดชอบเรื่องนี้ไปให้คนอื่นทำได้ ดังนั้นจงจัดการให้มันเสร็จสิ้นทันที อย่าหมักหมมเอาไว้ให้ต้องมาแก้ทีหลังอีกเลย
อย่าอ่านอย่างเดียว ลองเอาไปใช้กันดูครับ
คราวหน้าถ้าเราทำกับข้าวและกินข้าวเสร็จแล้ว แทนที่จะวางจานข้าวกองไว้กับบรรดาหม้อและกระทะในอ่างล้างจาน แล้วก็ผละไปทำอย่างอื่น ลองหยุดคิดสักนิด หันไปมองกองจานข้าวเหล่านั้น แล้วถามตัวเองว่า “ถ้าเราไม่ทำ แล้วใครทำ?” ถ้าคำตอบคือตัวคุณเอง ก็จงลงมือจัดการมันให้เรียบร้อยเสียเลย เชื่อเถอะว่าจะทำให้เรารับผิดชอบมากขึ้น ชีวิตจะเป็นระเบียบขึ้น และ “โล่ง” ขึ้นอีกเยอะเลยทีเดียว